Rwa kulszowa

Do częstszych przypadłości z jakimi borykają się nasi rodacy jest rwa kulszowa czyli po łacinie- ischias. Jest to zespół korzeniowy, który to odznacza się niezwykle charakterystycznym i nieprzyjemnym bólem promieniującym od okolicy lędźwiowo-krzyżowej w kierunku pośladka. Czasem też przechodzi on i dalej, bo nawet i w kierunku podudzia oraz stopy. Ból może także czasami dotyczyć obu kończyn dolnych. Na nieszczęście wielu osób jest to dosyć często dotykająca nas przypadłość a długie, przewlekłe istnienie impulsów bólowych prowadzi potem do powstania zmian psychicznych, gdyż pacjenci stają się drażliwi i przygnębieni.
Musimy wiedzieć, iż nerw kulszowy zalicza się do głównych nerwów obwodowych na ludzkim ciele. Usytuowany jest i biegnie on na tylnej części uda, podudziu oraz stopie.

Osoba uskarżająca się na problemy z rwą kulszową najczęściej narzeka na:

  • nieprzyjemny i promieniujący z okolicy lędźwiowo-krzyżowej do nogi i pośladka ból
  • potencjalne dysfunkcje czucia w nodze
  • ewentualne mrowienie oraz drętwienie w nodze
  • uczucie sztywnienia w kręgosłupie
  • spadek mobilności w kręgosłupie
  • potencjalne problemy z podnoszeniem stopy lub też ze stawaniem na palcach
  • pogorszenie czucia oraz siły w mięśniach poruszających stopą

Fundamentalną przyczyną tego, że rozwijają się u nas problemy z rwą kulszową jest zwyrodnieniowa choroba kręgosłupa oraz ucisk na nerw. Powszechnie się jednak przyjmuje, iż zmiany najpewniej są zainicjowane przez zużycie, które jest konsekwencją nadmiernych obciążeń kręgosłupa oraz stojącej postawy człowieka. Nie można też w żadnym wypadku bagatelizować roli genetycznych uwarunkowań, nadmiernych przeciążeń podczas pracy, wysiłku fizycznego, nadmiernej ilości siedzącego trybu życia, obciążeń natury emocjonalnej oraz otyłości.

Do elementów sprzyjających powstawaniu rwy kulszowej jest też i dyskopatia, która przyczynia się do wysuwania się dysków i tym samym dochodzi do uciskania korzeni nerwowych. Z reguły osoba uskarżająca się na ataki rwy kulszowej, decyduje się na samodzielne ich zwalczanie albo też zgłasza się do lekarza pierwszego kontaktu względnie do neurologa. W każdym z wymienionych przed momentem sytuacjach leczenie w zasadzie jest ograniczone ledwie do zminimalizowania wysiłku oraz wspomagania się medykamentami – lekami przeciwbólowymi, mających zlikwidować stan zapalny oraz uśmierzyć ból. Jednak warto sobie szybko uzmysłowić, iż same sięgnięcie po powyższe rozwiązania jest niewystarczające, bo takie praktyki tylko łagodzą bądź maskują skutki. Niestety przyczyna dolegliwości w takich przypadkach w dalszym ciągu nie jest wyleczona. Skutkiem tego zachodzi wręcz ogromne prawdopodobieństwo, iż w niedługim czasie mogą wystąpić kolejne nawroty bólowe. Na domiar złego nieodpowiednio leczona rwa kulszowa stwarza ogromne ryzyko powikłań np. w chodzie. Zatem nie warto bagatelizować tej dolegliwości i najlepiej od razu skierować się ku odpowiedniej rehabilitacji np. ćwiczeń McKenziego i Williamsa.

Zawsze taka rehabilitacja powinna być dostosowana do bieżącej diagnozy pacjenta. Idealnym rozwiązaniem w takich przypadkach powinna być odpowiednia kinezyterapia, osteopatia, terapia manualna, która się opiera się na pracy z doświadczonym fizjoterapeutą. To właśnie taka praca z rehabilitantem pozwala wyeliminować przyczynę dolegliwości. Można także stosować fizykoterapię jak galwanizacja, TENS, elektrostymulacje, laser.
Oczywiście wpierw jest niezbędna postawiona w diagnoza. Tym samym niezbędny jest wywiad, który przeprowadza fizjoterapeuta. W jego czasie nie tylko dopytuje o dolegliwości, ale również ich zlokalizowanie bólu, jego okres trwania i zdarzenia, które uśmierzają ów ból. Potem ma miejsce gruntowne badanie, które do spółki z uprzednio wykonanym wywiadem pozwala poznać kompletny obraz stanu zdrowia pacjenta. Wówczas można bez większych pomyłek wykonać wszelkie niezbędne procesy leczenia bez zagrożenia wystąpienia patologii. Tak jak zostało to wcześniej wspomniane rwa kulszowa z reguły występuje za sprawą nasilenia się dyskopatii umiejscowionej lędźwiowej części kręgosłupa. Oczywistym faktem jest to, że wszystkie nadwyrężone tkanki w kręgosłupie powinny zostać naprawione oraz należy też zainicjować wsparci tej okolicy przez sąsiednie tkanki. Rehabilitacja, która praktykuje zabiegi manualne powinna prowadzić do eliminacji blokad w stawach kręgosłupa, a do tego jeszcze musi też wzmocnić funkcję osłabionych dotąd mięśni i ogólnie wpłynąć na wzrost czucia postawy ciała. Może to wykonać tylko doświadczony rehabilitant, który to powinien nam również wskazać w jaki sposób trzeba przybierać bezpieczne dla pleców pozycje oraz w jaki sposób podnosić cięższe przedmioty.

Warto zaznaczyć, iż wiele dobrego może zdziałać też oddziaływanie kinesiotapingiem i polem magnetycznym, laserem oraz jonoforeza. Całkiem rozsądnym dopełnieniem rehabilitacji będzie leczenie sanatoryjne. Za sprawą wydatnego korzystania z odchudzania oraz z kąpieli siarkowych, borowinowych okładów i większego niż dotąd odpoczynku możemy wyeliminować nawracające się problemy z rwą kulszową. Kiedy jednak rehabilitacja w postaci terapii zachowawczej nie przynosi pożądanych efektów to niestety musimy się liczyć z koniecznością zastosowania wyciągu na kręgosłup lub zabiegu operacyjnego. Wspomniana operacja ma na celu eliminację zwyrodniałego krążka międzykręgowego. Krótko mówiąc leczenie zachowawcze w przypadku wystąpienia rwy kulszowej powinno polegać na indywidualnym planie rehabilitacji w stosunku do każdego pacjenta. Za sprawą tych działań możemy zyskać wiele profitów. Wśród nich da się wymienić:

  • redukcję bólu i to do tego bez potrzeby wspierania się leków
  • znacznie skrócony okres powrotu do wszelkiej aktywności
  • ograniczone ryzyko nawrotów schorzenia
  • brak konieczności stosowania inwazyjnych metod leczenia.

Fizjoterapeuta Paweł Michałowicz.
Gdańsk, Sopot, Gdynia, Pruszcz Gdański.